Nasza historia
Gorzelnia Suchowola powstała na początku XIX wieku w majątku rodziny Matuszewiczów w części wsi zwyczajowo zwanej przez miejscowych „Zawoinką”. W roku 1822 otrzymała ją w posagu wraz z majątkiem Suchowola córka Zofia, która była zamężna z generałem Ludwikiem Kickim.
Po śmierci Zofii w roku 1824 majątek odziedziczył generał Kicki, a po jego śmierci przeszedł on na własność drugiej żony Natalii Kickiej z Biszpingów. Generałowa Kicka nie zarządzała bezpośrednio majątkiem lecz go dzierżawiła. W końcu został sprzedany w roku 1878 dla Księcia Włodzimierza Czetwertyńskiego - właścicielowi pobliskiego Milanowa, który w ten sposób powiększył rodzinny posag.
W roku 1898 najstarszy syn Włodzimierza, Seweryn ożenił się z Zofią hr. Przeździecką -właścicielką majątku Falenty i współwłaścicielką Hotelu Europejskiego w Warszawie. Młoda para zamieszkała na stałe w Suchowoli, z której wkrótce uczynili główną siedzibę rodzinną. Seweryn Czetwertyński zastosował w swoich dobrach model intensywnej produkcji rolnej.
W gorzelni Suchowola na początku XX wieku wartość rocznej produkcji wynosiła około 23 tys rubli. Część produkcji około 25 tys. wiader alkoholu 40% eksportowano na rynek rosyjski (1 wiadro = 12,29 litra).
Rektyfikacja
W roku 1907 Czetwertyński zakłada rektyfikację, modernizując gorzelnię. Zakład przekształca w spółkę, której kapitał zakładowy wynosił 30 tyś. rubli, natomiast kapitał zakładowy rektyfikacji wynosił 100 tyś. rubli. W roku 1908 przybliżony obrót roczny gorzelni wyniósł 70 tyś. rubli, a z rektyfikacji 360 tys.
Rok później wielkość łącznej produkcji wyliczono na 803 928 litrów, co dawało najlepszy rezultat w porównaniu z gorzelniami w okolicznych majątkach.
W kolejnym roku powstaje fabryka wódek, w której produkowano takie trunki jak: Jarzębiak, Żubrówka, Starka, Machandel, Wiśniówka, Cytrynówka, Pomarańczówka, Żołądkowa. Alkohole sprzedawane były w całej Polsce, dzięki posiadanym przedstawicielom handlowym w Warszawie i Krakowie, a nawet eksportowane za granicę, lecz były wysyłane w małych ilościach, głównie na zaopatrzenie polskich placówek dyplomatycznych. Duża część produkcji trafiała na stoły Hotelu Europejskiego.
Na uwagę zasługuje otwarcie w 1927 roku w dawnej sali bankietowej – restauracji (od strony ulicy Ossolińskich i Placu Saskiego), w której można było degustować wszystkie wódki wyprodukowane w Suchowoli, jak również spożywać wyszukane potrawy.
Gorzelnia koniakowa
W roku 1937 powstaje obok istniejących zakładów gorzelnia koniakowa, która produkowała rocznie 25000 litrów koniaków. Podstawowym surowcem do ich produkcji było wino gronowe importowane z Francji. Produkcją koniaków zajmował się zatrudniony specjalnie do tego celu Francuz. Dużą popularnością cieszył się koniak Fine Champagne produkowany na licencji francuskiej.
Zakłady te stały się kombinatem pod nazwą Zakłady Przemysłowe księcia Seweryna Czetwertyńskiego. W skład których wchodziły:
- Fabryka wódek gatunkowych
- Rektyfikacja spirytusu
- Gorzelnia rolnicza
- Gorzelnia koniakowa
- Młyn
Zakłady zatrudniały niewiele, bo około 15 robotników. W okresie II wojny światowej Gorzelnia funkcjonowała pod zarządem niemieckim. Zarządcą został Liegenschaft. Po wyzwoleniu Rosjanie rozebrali aparat rektyfikacyjny i wywieźli w głąb Rosji.